Historia Wojskowego Koła Łowieckiego nr 112 “Dzik” w Ornecie
Historia Wojskowego Koła Łowieckiego nr. 112 „Dzik” w Ornecie jest nierozerwalnie związana z historią tego miasta. Dzisiaj szczególnie należy o tym wspomnieć, gdyż w tym roku 2023 miasto Orneta obchodzi swój Jubileusz 710 – lecia nadania praw miejskich, a nasze Koło Jubileusz 70-lecia powstania, zaś Polski Związek Łowiecki w tym roku obchodzi Jubileusz
100 – lecia powstania.
Wróćmy jednak do historii naszego miasta. Otóż Orneta jako miasto została określona w kronikach od 26 marca 1313 roku jako „CIVITAS” czyli miasto. Jako nowa osada składała się ze 108 włók ziemi, w tym 68 włók czynnych. Z tego obszaru wydzielono prostokątny rynek z którego wybiegało 10 ulic. W XIV wieku na rynku zbudowano kościół i ratusz. W połowie XV wieku Orneta liczyła około 1,5 tys. mieszkańców. Niemiecka nazwa miasta to Wormditt, która wywodzi się ze staropruskiej nazwy pola Wormedithin, ale już w początkach XV wieku pojawia się równoległa nazwa miasta Orneta.
Podobnie jak Kraków Orneta miała swego smoka. Był to potwór pożerający nie tylko zwierzęta. Ofiarą padały również kobiety i dzieci. Wielu rycerzy, którzy próbowali uwolnić miasto od klęski padało w walce, aż wreszcie jednemu z nich udało się zabić smoka. Reminiscencje tej legendy znalazły się w herbie naszego miasta.
Przygotowania wojenne w Prusach Wschodnich miały ogromny wpływ na oblicze naszego miasta. Niedaleko Ornety budowano silnie umocnioną linię obrony zwaną Trójkątem Lidzbarskim. Linia frontu biegła od Braniewa poprzez Ornetę, Lidzbark Warmiński do Bartoszyc. Na tym terenie znajdowało się 911 budynków. Wojska niemieckie postanowiły utrzymać te pozycje za wszelką cenę. Ruiny tych budynków możemy obecnie spotkać między innymi w naszym obwodzie łowieckim nr 113 (Welza czy Taftowo). A na nowo budowanym lotnisku w latach 30 – tych pojawiły się pierwsze samoloty. Lotnisko było rozbudowywane przez cały okres wojenny przez więźniów i jeńców wojennych z obozów jenieckich i koncentracyjnych zlokalizowanych w okolicach Ornety. Obozy te funkcjonowały do jesieni 1944 roku. 20 stycznia 1944 roku wojska radzieckie zrzuciły pierwsze bomby na miasto. W tym czasie uległ zniszczeniu dworzec kolejowy i inne budynki miejskie. W czasie działań wojennych miasto było zniszczone w ok. 30 %, częściowo zniszczona została wieża kościoła i stare kamienice wokół średniowiecznego ratusza. Ornetę opuścili jego mieszkańcy (Niemcy), zostały tylko siostry Katarzynki, które w Zakładzie dla epileptyków na Wzgórzu św. Andrzeja (późniejsze koszary wojskowe) opiekowały się chorymi. Część z nich została wymordowana przez żołnierzy radzieckich.
W lutym 1945 roku Orneta liczyła 1300 mieszkańców, byli to głównie uciekinierzy, którym nie udało się dotrzeć do Gdańska przez Zalew Wiślany oraz starcy i dzieci. Pomimo problemów z komunikacją kolejową wiosną 1945 roku do Ornety przybywali pierwsi osadnicy z centralnej Polski. Natomiast jesienią tego roku przyjechały pierwsze transporty Polaków z kresów wschodnich. m.in.: z akcji „WISŁA”. Niebawem w mieście zaczęły funkcjonować trzy piekarnie, restauracja oraz zakład fryzjerski. Później zostały zorganizowane spółdzielnie „Zorza” i „Samopomoc Chłopska”. Uruchomiono wodociągi, produkcję rozpoczęło Państwowe Przedsiębiorstwo Traktorów i Maszyn Rolniczych. W dniu 15 września 1945 roku zorganizowano pierwszą w powiecie Braniewskim Szkołę Podstawową, a w lutym 1946 roku rozpoczęło pracę Gimnazjum, zaś pod koniec roku powstała Szkoła Rolnicza.
W roku 1951 Minister Obrony Narodowej wydał dyrektywę nr 00020 z dnia 21 lutego 1951 roku. Na podstawie tej dyrektywy Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego wydał rozkaz organizacyjny nr 0089/Org z 11 grudnia 1951 roku nakazujący sformować m.in. 29 Pułk Lotnictwa Myśliwskiego w Ornecie (JW 4988). Na początku działania swoje rozpoczął 51 Batalion Budowy Lotniska (JW4003). Jednostka ta przystosowała i wyremontowała lotnisko w Ornecie zaczęto przyjmować pierwsze samoloty, były to samoloty: JAK-11, JAK-23, a następnie MIG-15.
W styczniu 1953 roku przy Jednostce Wojskowej 4988 powstało Wojskowe Koło Łowieckie nr. 112 „Dzik” w Ornecie, które w listopadzie tegoż roku zostało zarejestrowane. Pierwszym Prezesem i założycielem Koła był radziecki oficer mjr. Michaił Bajczykow ( Dowódca w/w Jednostki), Sekretarzem Koła był kpt. Henryk Nowaczyk (z-ca D-cy ds. politycznych), Skarbnikiem kpt. Kazimierz Borek (Szef Sztabu w/w Jednostki), zaś łowczym por pilot Adam Rybak. Pierwszymi członkami Komisji Rewizyjnej Koła byli: kol. Mariusz Zarzycki, kol. Jan Zegartowski, kol. Stanisław Sawicki. W początkowym okresie do Koła należało 18 myśliwych. W tym czasie od zarejestrowania Koła, aż do roku 1968 były dzierżawione trzy obwody łowieckie nr 33, 43, 44. Granice tych obwodów przebiegały na północy od Osetnika, rzeką Wałszą poprzez Chwalęcin do Bornit, a następnie poprzez Glebiska, Henrykowo, Nowy Dwór, Ornetę, Krosno, Opin, Lubomino, Wapnik, Olkowo, Dobry i Spędy. W roku 1968 – 29 Pułk Lotnictwa Myśliwskiego został rozformowany, a żołnierzy przeniesiono do Malborka i Dębrzna. W ramach rozliczeń do Malborka przekazano również jeden obwód łowiecki nr 43 (KŁ „SOWA” w Malborku).
W roku 1968 w miejsce jednostki lotniczej powstała nowa Jednostka Wojskowa o nazwie 21 Polowa Techniczna Baza Rakietowa (JW 3448) byli to żołnierze już w zielonych mundurach. Jednostka ta była ściśle tajna i współpracowała w przygotowaniu rakiet operacyjno-taktycznych (R-300) do startu bojowego wspólnie z 32 Brygadą Rakiet Operacyjno-Taktycznych w Orzyszu. Co kilka lat odbywały się wspólne ćwiczenia obu Jednostek na poligonach w ZSRR (obecnie Stepy Kazachstanu).
W tym czasie do Ornety przybywali żołnierze w zielonych mundurach (kilka osób w niebieskich mundurach pozostało z jednostki lotniczej m.in.: śp. kol. Marian Świderski czy śp. kol. Eugeniusz Kaczyński). Część z nowoprzybyłych żołnierzy kontynuowała tradycje łowieckie w obu dzierżawionych obwodach łowieckich. Zbiegiem lat i zbiegiem dni zmieniały się nie tylko kolory mundurów wojskowych ale i struktura społeczna członków Koła oraz składy osobowe Zarządu Koła i Komisji Rewizyjnej.
Jednostka Wojskowa w Ornecie została rozformowana ostatecznie w roku 1997. Natomiast myśliwi, którzy pozostali w Kole to głównie emeryci wojskowi i policyjni oraz leśnicy, rolnicy, a także i inni mieszkańcy Ornety i okolic. Postanowili oni kontynuować tradycje Wojskowego Koła Łowieckiego i zachować swoją historyczną nazwę: WKŁ nr. 112 „Dzik” z siedzibą w Ornecie.
W roku 1975 po reformie administracyjnej kraju Orneta znalazła się w granicach województwa elbląskiego, a zatem i nasze Koło Łowieckie podlegało pod Zarząd Okręgowy PZŁ w Elblągu. Od roku 1999 po kolejnej reformie administracyjnej kraju Koło nasze z powrotem przeszło pod Zarząd Okręgowy PZŁ w Olsztynie, gdzie jesteśmy do chwili obecnej.
Dzisiaj Koło nasze dzierżawi dwa obwody łowieckie o zmienionych numerach : 112 i 113, powierzchnia ogólna obu obwodów to 16143 ha, zaś powierzchnia użytkowa to 15459 ha, w tym powierzchnia lasów wynosi 4667 ha, co stanowi 30% lesistości. W naszych obwodach występuje zwierzyna gruba: łosie, jelenie, sarny, dziki, a w obwodzie 112 ostatnio pojawiały się daniele (ok. 12 sztuk). Występują również lisy, jenoty i borsuki. Z ptactwa głównie dzikie kaczki, gęsi, kuropatwy oraz gołębie grzywacze. W ostatnich kilku latach w naszych obwodach pojawiły się wilki, których liczebność co roku wzrasta, są już przypadki zagryzienia nie tylko zwierzyny dziko żyjącej ale również bydła domowego i owiec.
Od roku 2018 w obu obwodach obowiązuje czerwona strefa zagrożenia ASF, gdzie odstrzał dzików odbywa się w ścisłym reżimie sanitarnym, myśliwi są zobowiązani do przestrzegania surowych zasad bioasekuracji. W celu poprawy warunków bytowania zwierzyny oraz na zagospodarowanie obwodów łowieckich nasze Koło rocznie wydaje około 48 tys złotych. W związku z tym, że oba nasze obwody łowieckie zostały zakwalifikowane do kategorii „dobre” koło płaci tenutę dzierżawną w wysokości 46 tys. złotych. Od Nadleśnictwa Orneta nasze Koło dzierżawi łąki śródleśne o pow. ogólnej 58,98 ha, wszystkie dzierżawione łąki są w programie rolnośrodowiskowym i są zgłaszane co roku do dopłat unijnych. Łąki te są co roku wykaszane zgodnie z wytycznymi doradcy rolnośrodowiskowego. Ponadto uprawiamy w kole poletka zaporowe o pow. 2,83 ha na których uprawiamy topinambur, który jest pobierany przez dziki i jelenie.
W związku z występowaniem wirusa ASF stan pogłowia dzików znacznie się zmniejszył. W latach poprzednich pozyskaliśmy ok. 400 dzików rocznie, natomiast obecnie ok. 30-40 sztuk. Nie mniej jednak w uprawach rolnych występują szkody wyrządzone głównie przez jelenie, łosie i dziki. W roku 2022 koło wypłaciło rolnikom 33,5 tys. złotych. Ponadto w celu zminimalizowania szkód rolnikom kupujemy petardy hukowe, hukinol oraz pastuchy elektryczne. W celu organizacji polowań zbiorowych oraz ich uatrakcyjnienia prowadzimy polowania na ambonach tzw. polowania szwedzkie. Takie ambonki posiadamy w czterech łowiskach w ilości 168 szt. Polowania zbiorowe na ambonach są bardzo bezpieczne i przynoszą bardzo dobre efekty zwłaszcza jeżeli chodzi o odstrzał selekcyjny jeleni.
W sprawach gospodarczo-hodowlanych Zarząd Koła ściśle współpracuje z Nadleśnictwem Orneta. Współpraca ta zwłaszcza z Nadleśniczym p. Piotrem Matusikiem i Inżynierem Nadzoru p. Tomaszem Urbanowicz oraz leśniczymi poszczególnych leśnictw układa się bardzo dobrze, a nasi strażnicy łowieccy ściśle współpracują ze Strażą Leśną.
Obecnie w naszym Kole jest 97 członków Koła, w tym 6 członków Koła rezydentów, ponadto w Kole mamy również 3 stażystów. W Kole mamy również 4 diany, które czynnie zaangażowane są w życie Koła. Uprawnienia selekcjonerskie posiada 72 członków Koła. 17 członków Koła posiada tytuły Honorowych Członków Koła (to są 70-cio latkowie i starsi koledzy). Członkowie Koła posiadają trofea medalowe w ogólnej ilości 36 sztuk. Członkowie Koła są właścicielami 28 psów ras myśliwskich. Ponadto członkowie Koła posiadają odznaczenia łowieckie (krajowe i regionalne) w ilości 178 sztuk różnych medali. W tym roku z okazji Jubileuszu 70-lecia Koła będą wręczone po raz pierwszy medale uchwalone przez Koło tj.: Medal „ZA ZASŁUGI DLA WKŁ „DZIK” W ORNECIE” – dla najbardziej zasłużonych i zaangażowanych w życie Koła myśliwych. Od roku 2003 Koło posiada własny sztandar organizacyjny, który był wręczony z okazji 50-lecia naszego Koła. Nasze Koło (a tym samym nasz sztandar) jest wyróżnione i odznaczone: „ZŁOTYM MEDALEM ZASŁUGI ŁOWIECKIEJ”, „ ZŁOMEM” oraz „MEDALEM ŚWIĘTEGO HUBERTA”.
W dniu 07.05.2023 roku został wybrany na kolejne 5 lat Zarząd Koła w składzie:
Prezes Koła – Tadeusz Popiel
Łowczy Koła – Wojciech Brycki
Skarbnik Koła – Zbigniew Żyndul
Sekretarz Koła – Daniel Olewnik
Nadzór nad działalnością Zarządu Koła sprawują Komisja Rewizyjna w składzie:
Przewodniczący: Piotr Małachowski
Członkowie: Ryszard Kowalczyk, Bartłomiej Gołębiewski
Od kilku lat w naszym Kole działa bardzo prężnie drużyna strzelecka w składzie: Robert Dorniak, Krzysztof Semkiw, Igor Werhun, Bartłomiej Gołębiewski. W roku 2022 – nasza drużyna zdobyła mistrzostwo w klasie powszechnej na Mistrzostwach Okręgu Olsztyńskiego oraz na Mistrzostwach Okręgu Elbląskiego. Natomiast w roku 2023 drużyna zdobyła V-ice Mistrzostwo w Okręgu Olsztyńskim. Warto również wspomnieć o osiągnięciach indywidualnych. Kol. Robert Dorniak trzykrotnie zdobył Brązowy Wawrzyn Strzelecki oraz posiada klasę mistrzowską w strzelaniach myśliwskich, natomiast pozostali zawodnicy z naszej drożyny zawsze zajmują wysokie lokaty w zawodach okręgowych i ogólnopolskich.
Ponadto myśliwi z naszego Koła współpracują z dziećmi i młodzieżą szkolną okolicznych szkół. W ramach edukacji przyrodniczej młodzież pomaga przy zbieraniu żołędzi i kasztanów w celu urozmaicenia karmy w czasie zimowego dokarmiania zwierzyny. Organizujemy dla uczniów szkól konkursy plastyczne związane z tematyką przyrodniczą, najciekawsze prace są wyróżniane i nagradzane, a myśliwi dla uczniów organizują spotkania przy ognisku z pieczeniem kiełbasek przy naszym Domku Myśliwskim. Duże zasługi w tej dziedzinie osiągają dwie nasze diany kol. Natalia Brycka i kol. Ewelina Górska.
Po ostatecznym rozformowaniu Jednostki Wojskowej w Ornecie w roku 1997 Zarząd Koła postanowił wykupić od Agencji Mienia Wojskowego dawny budynek wartowni nr 2 na byłym lotnisku wojskowym. Po przeprowadzeniu licznych remontów budynek ten zaadoptowaliśmy na naszą siedzibę. W roku 2017 zburzyliśmy starą wiatę i pobudowaliśmy nową wiatę rekreacyjną obok naszego domku myśliwskiego, której uroczyste otwarcie odbyło się w dniu 02.09.2017 roku. W ostatnich 2 latach przeprowadziliśmy remont wszystkich pomieszczeń z gruntownym remontem kuchni. Ponadto strop budynku został docieplony granulatem. W roku 2021 zainstalowaliśmy system ogrzewania gazowego wszystkich pomieszczeń oraz wymianę okien i drzwi, posiadamy również własne ujęcie wody. Domek i wiata rekreacyjna nam do organizacji Walnych Zgromadzeń myśliwych czy posiedzeń Zarządu Koła oraz innych imprez związanych z Polowaniem Hubertowskim oraz Wigilijnym. Organizowane tutaj są różne imprezy plenerowe przez szkoły, zakłady pracy i inne osoby prywatne czy organizacje pozarządowe i samorządowe. Były tutaj organizowane imprezy urodzinowe, sylwestrowe, a nawet wesela. Na placu przy naszym Domku Myśliwskim zamontowaliśmy 2 obeliski z kamienia. Jeden poświęcony myśliwym, którzy odeszli do krainy wiecznych łowów z tablicą pamięci oraz drugi obelisk z tablicą jubileuszową poświęconą 70-leciu powstania naszego Koła (odsłonięcie tablicy odbyło się dnia 07.05.2023 roku). Zainteresowanych Państwa informuję, ze nasze Koło posiada również stronę internetową: www.wkl-dzik.pl, której administratorem i prowadzącym jest nasz kolega Zbigniew Urban.
Orneta, Sierpień 2023 r. Opracował
Prezes WKŁ „DZIK” w Ornecie
Tadeusz Popiel
Wróćmy jednak do historii naszego miasta. Otóż Orneta jako miasto została określona w kronikach od 26 marca 1313 roku jako „CIVITAS” czyli miasto. Jako nowa osada składała się ze 108 włók ziemi, w tym 68 włók czynnych. Z tego obszaru wydzielono prostokątny rynek z którego wybiegało 10 ulic. W XIV wieku na rynku zbudowano kościół i ratusz. W połowie XV wieku Orneta liczyła około 1,5 tys. mieszkańców. Niemiecka nazwa miasta to Wormditt, która wywodzi się ze staropruskiej nazwy pola Wormedithin, ale już w początkach XV wieku pojawia się równoległa nazwa miasta Orneta.
Podobnie jak Kraków Orneta miała swego smoka. Był to potwór pożerający nie tylko zwierzęta. Ofiarą padały również kobiety i dzieci. Wielu rycerzy, którzy próbowali uwolnić miasto od klęski padało w walce, aż wreszcie jednemu z nich udało się zabić smoka. Reminiscencje tej legendy znalazły się w herbie naszego miasta.
Przygotowania wojenne w Prusach Wschodnich miały ogromny wpływ na oblicze naszego miasta. Niedaleko Ornety budowano silnie umocnioną linię obrony zwaną Trójkątem Lidzbarskim. Linia frontu biegła od Braniewa poprzez Ornetę, Lidzbark Warmiński do Bartoszyc. Na tym terenie znajdowało się 911 budynków. Wojska niemieckie postanowiły utrzymać te pozycje za wszelką cenę. Ruiny tych budynków możemy obecnie spotkać między innymi w naszym obwodzie łowieckim nr 113 (Welza czy Taftowo). A na nowo budowanym lotnisku w latach 30 – tych pojawiły się pierwsze samoloty. Lotnisko było rozbudowywane przez cały okres wojenny przez więźniów i jeńców wojennych z obozów jenieckich i koncentracyjnych zlokalizowanych w okolicach Ornety. Obozy te funkcjonowały do jesieni 1944 roku. 20 stycznia 1944 roku wojska radzieckie zrzuciły pierwsze bomby na miasto. W tym czasie uległ zniszczeniu dworzec kolejowy i inne budynki miejskie. W czasie działań wojennych miasto było zniszczone w ok. 30 %, częściowo zniszczona została wieża kościoła i stare kamienice wokół średniowiecznego ratusza. Ornetę opuścili jego mieszkańcy (Niemcy), zostały tylko siostry Katarzynki, które w Zakładzie dla epileptyków na Wzgórzu św. Andrzeja (późniejsze koszary wojskowe) opiekowały się chorymi. Część z nich została wymordowana przez żołnierzy radzieckich.
W lutym 1945 roku Orneta liczyła 1300 mieszkańców, byli to głównie uciekinierzy, którym nie udało się dotrzeć do Gdańska przez Zalew Wiślany oraz starcy i dzieci. Pomimo problemów z komunikacją kolejową wiosną 1945 roku do Ornety przybywali pierwsi osadnicy z centralnej Polski. Natomiast jesienią tego roku przyjechały pierwsze transporty Polaków z kresów wschodnich. m.in.: z akcji „WISŁA”. Niebawem w mieście zaczęły funkcjonować trzy piekarnie, restauracja oraz zakład fryzjerski. Później zostały zorganizowane spółdzielnie „Zorza” i „Samopomoc Chłopska”. Uruchomiono wodociągi, produkcję rozpoczęło Państwowe Przedsiębiorstwo Traktorów i Maszyn Rolniczych. W dniu 15 września 1945 roku zorganizowano pierwszą w powiecie Braniewskim Szkołę Podstawową, a w lutym 1946 roku rozpoczęło pracę Gimnazjum, zaś pod koniec roku powstała Szkoła Rolnicza.
W roku 1951 Minister Obrony Narodowej wydał dyrektywę nr 00020 z dnia 21 lutego 1951 roku. Na podstawie tej dyrektywy Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego wydał rozkaz organizacyjny nr 0089/Org z 11 grudnia 1951 roku nakazujący sformować m.in. 29 Pułk Lotnictwa Myśliwskiego w Ornecie (JW 4988). Na początku działania swoje rozpoczął 51 Batalion Budowy Lotniska (JW4003). Jednostka ta przystosowała i wyremontowała lotnisko w Ornecie zaczęto przyjmować pierwsze samoloty, były to samoloty: JAK-11, JAK-23, a następnie MIG-15.
W styczniu 1953 roku przy Jednostce Wojskowej 4988 powstało Wojskowe Koło Łowieckie nr. 112 „Dzik” w Ornecie, które w listopadzie tegoż roku zostało zarejestrowane. Pierwszym Prezesem i założycielem Koła był radziecki oficer mjr. Michaił Bajczykow ( Dowódca w/w Jednostki), Sekretarzem Koła był kpt. Henryk Nowaczyk (z-ca D-cy ds. politycznych), Skarbnikiem kpt. Kazimierz Borek (Szef Sztabu w/w Jednostki), zaś łowczym por pilot Adam Rybak. Pierwszymi członkami Komisji Rewizyjnej Koła byli: kol. Mariusz Zarzycki, kol. Jan Zegartowski, kol. Stanisław Sawicki. W początkowym okresie do Koła należało 18 myśliwych. W tym czasie od zarejestrowania Koła, aż do roku 1968 były dzierżawione trzy obwody łowieckie nr 33, 43, 44. Granice tych obwodów przebiegały na północy od Osetnika, rzeką Wałszą poprzez Chwalęcin do Bornit, a następnie poprzez Glebiska, Henrykowo, Nowy Dwór, Ornetę, Krosno, Opin, Lubomino, Wapnik, Olkowo, Dobry i Spędy. W roku 1968 – 29 Pułk Lotnictwa Myśliwskiego został rozformowany, a żołnierzy przeniesiono do Malborka i Dębrzna. W ramach rozliczeń do Malborka przekazano również jeden obwód łowiecki nr 43 (KŁ „SOWA” w Malborku).
W roku 1968 w miejsce jednostki lotniczej powstała nowa Jednostka Wojskowa o nazwie 21 Polowa Techniczna Baza Rakietowa (JW 3448) byli to żołnierze już w zielonych mundurach. Jednostka ta była ściśle tajna i współpracowała w przygotowaniu rakiet operacyjno-taktycznych (R-300) do startu bojowego wspólnie z 32 Brygadą Rakiet Operacyjno-Taktycznych w Orzyszu. Co kilka lat odbywały się wspólne ćwiczenia obu Jednostek na poligonach w ZSRR (obecnie Stepy Kazachstanu).
W tym czasie do Ornety przybywali żołnierze w zielonych mundurach (kilka osób w niebieskich mundurach pozostało z jednostki lotniczej m.in.: śp. kol. Marian Świderski czy śp. kol. Eugeniusz Kaczyński). Część z nowoprzybyłych żołnierzy kontynuowała tradycje łowieckie w obu dzierżawionych obwodach łowieckich. Zbiegiem lat i zbiegiem dni zmieniały się nie tylko kolory mundurów wojskowych ale i struktura społeczna członków Koła oraz składy osobowe Zarządu Koła i Komisji Rewizyjnej.
Jednostka Wojskowa w Ornecie została rozformowana ostatecznie w roku 1997. Natomiast myśliwi, którzy pozostali w Kole to głównie emeryci wojskowi i policyjni oraz leśnicy, rolnicy, a także i inni mieszkańcy Ornety i okolic. Postanowili oni kontynuować tradycje Wojskowego Koła Łowieckiego i zachować swoją historyczną nazwę: WKŁ nr. 112 „Dzik” z siedzibą w Ornecie.
W roku 1975 po reformie administracyjnej kraju Orneta znalazła się w granicach województwa elbląskiego, a zatem i nasze Koło Łowieckie podlegało pod Zarząd Okręgowy PZŁ w Elblągu. Od roku 1999 po kolejnej reformie administracyjnej kraju Koło nasze z powrotem przeszło pod Zarząd Okręgowy PZŁ w Olsztynie, gdzie jesteśmy do chwili obecnej.
Dzisiaj Koło nasze dzierżawi dwa obwody łowieckie o zmienionych numerach : 112 i 113, powierzchnia ogólna obu obwodów to 16143 ha, zaś powierzchnia użytkowa to 15459 ha, w tym powierzchnia lasów wynosi 4667 ha, co stanowi 30% lesistości. W naszych obwodach występuje zwierzyna gruba: łosie, jelenie, sarny, dziki, a w obwodzie 112 ostatnio pojawiały się daniele (ok. 12 sztuk). Występują również lisy, jenoty i borsuki. Z ptactwa głównie dzikie kaczki, gęsi, kuropatwy oraz gołębie grzywacze. W ostatnich kilku latach w naszych obwodach pojawiły się wilki, których liczebność co roku wzrasta, są już przypadki zagryzienia nie tylko zwierzyny dziko żyjącej ale również bydła domowego i owiec.
Od roku 2018 w obu obwodach obowiązuje czerwona strefa zagrożenia ASF, gdzie odstrzał dzików odbywa się w ścisłym reżimie sanitarnym, myśliwi są zobowiązani do przestrzegania surowych zasad bioasekuracji. W celu poprawy warunków bytowania zwierzyny oraz na zagospodarowanie obwodów łowieckich nasze Koło rocznie wydaje około 48 tys złotych. W związku z tym, że oba nasze obwody łowieckie zostały zakwalifikowane do kategorii „dobre” koło płaci tenutę dzierżawną w wysokości 46 tys. złotych. Od Nadleśnictwa Orneta nasze Koło dzierżawi łąki śródleśne o pow. ogólnej 58,98 ha, wszystkie dzierżawione łąki są w programie rolnośrodowiskowym i są zgłaszane co roku do dopłat unijnych. Łąki te są co roku wykaszane zgodnie z wytycznymi doradcy rolnośrodowiskowego. Ponadto uprawiamy w kole poletka zaporowe o pow. 2,83 ha na których uprawiamy topinambur, który jest pobierany przez dziki i jelenie.
W związku z występowaniem wirusa ASF stan pogłowia dzików znacznie się zmniejszył. W latach poprzednich pozyskaliśmy ok. 400 dzików rocznie, natomiast obecnie ok. 30-40 sztuk. Nie mniej jednak w uprawach rolnych występują szkody wyrządzone głównie przez jelenie, łosie i dziki. W roku 2022 koło wypłaciło rolnikom 33,5 tys. złotych. Ponadto w celu zminimalizowania szkód rolnikom kupujemy petardy hukowe, hukinol oraz pastuchy elektryczne. W celu organizacji polowań zbiorowych oraz ich uatrakcyjnienia prowadzimy polowania na ambonach tzw. polowania szwedzkie. Takie ambonki posiadamy w czterech łowiskach w ilości 168 szt. Polowania zbiorowe na ambonach są bardzo bezpieczne i przynoszą bardzo dobre efekty zwłaszcza jeżeli chodzi o odstrzał selekcyjny jeleni.
W sprawach gospodarczo-hodowlanych Zarząd Koła ściśle współpracuje z Nadleśnictwem Orneta. Współpraca ta zwłaszcza z Nadleśniczym p. Piotrem Matusikiem i Inżynierem Nadzoru p. Tomaszem Urbanowicz oraz leśniczymi poszczególnych leśnictw układa się bardzo dobrze, a nasi strażnicy łowieccy ściśle współpracują ze Strażą Leśną.
Obecnie w naszym Kole jest 97 członków Koła, w tym 6 członków Koła rezydentów, ponadto w Kole mamy również 3 stażystów. W Kole mamy również 4 diany, które czynnie zaangażowane są w życie Koła. Uprawnienia selekcjonerskie posiada 72 członków Koła. 17 członków Koła posiada tytuły Honorowych Członków Koła (to są 70-cio latkowie i starsi koledzy). Członkowie Koła posiadają trofea medalowe w ogólnej ilości 36 sztuk. Członkowie Koła są właścicielami 28 psów ras myśliwskich. Ponadto członkowie Koła posiadają odznaczenia łowieckie (krajowe i regionalne) w ilości 178 sztuk różnych medali. W tym roku z okazji Jubileuszu 70-lecia Koła będą wręczone po raz pierwszy medale uchwalone przez Koło tj.: Medal „ZA ZASŁUGI DLA WKŁ „DZIK” W ORNECIE” – dla najbardziej zasłużonych i zaangażowanych w życie Koła myśliwych. Od roku 2003 Koło posiada własny sztandar organizacyjny, który był wręczony z okazji 50-lecia naszego Koła. Nasze Koło (a tym samym nasz sztandar) jest wyróżnione i odznaczone: „ZŁOTYM MEDALEM ZASŁUGI ŁOWIECKIEJ”, „ ZŁOMEM” oraz „MEDALEM ŚWIĘTEGO HUBERTA”.
W dniu 07.05.2023 roku został wybrany na kolejne 5 lat Zarząd Koła w składzie:
Prezes Koła – Tadeusz Popiel
Łowczy Koła – Wojciech Brycki
Skarbnik Koła – Zbigniew Żyndul
Sekretarz Koła – Daniel Olewnik
Nadzór nad działalnością Zarządu Koła sprawują Komisja Rewizyjna w składzie:
Przewodniczący: Piotr Małachowski
Członkowie: Ryszard Kowalczyk, Bartłomiej Gołębiewski
Od kilku lat w naszym Kole działa bardzo prężnie drużyna strzelecka w składzie: Robert Dorniak, Krzysztof Semkiw, Igor Werhun, Bartłomiej Gołębiewski. W roku 2022 – nasza drużyna zdobyła mistrzostwo w klasie powszechnej na Mistrzostwach Okręgu Olsztyńskiego oraz na Mistrzostwach Okręgu Elbląskiego. Natomiast w roku 2023 drużyna zdobyła V-ice Mistrzostwo w Okręgu Olsztyńskim. Warto również wspomnieć o osiągnięciach indywidualnych. Kol. Robert Dorniak trzykrotnie zdobył Brązowy Wawrzyn Strzelecki oraz posiada klasę mistrzowską w strzelaniach myśliwskich, natomiast pozostali zawodnicy z naszej drożyny zawsze zajmują wysokie lokaty w zawodach okręgowych i ogólnopolskich.
Ponadto myśliwi z naszego Koła współpracują z dziećmi i młodzieżą szkolną okolicznych szkół. W ramach edukacji przyrodniczej młodzież pomaga przy zbieraniu żołędzi i kasztanów w celu urozmaicenia karmy w czasie zimowego dokarmiania zwierzyny. Organizujemy dla uczniów szkól konkursy plastyczne związane z tematyką przyrodniczą, najciekawsze prace są wyróżniane i nagradzane, a myśliwi dla uczniów organizują spotkania przy ognisku z pieczeniem kiełbasek przy naszym Domku Myśliwskim. Duże zasługi w tej dziedzinie osiągają dwie nasze diany kol. Natalia Brycka i kol. Ewelina Górska.
Po ostatecznym rozformowaniu Jednostki Wojskowej w Ornecie w roku 1997 Zarząd Koła postanowił wykupić od Agencji Mienia Wojskowego dawny budynek wartowni nr 2 na byłym lotnisku wojskowym. Po przeprowadzeniu licznych remontów budynek ten zaadoptowaliśmy na naszą siedzibę. W roku 2017 zburzyliśmy starą wiatę i pobudowaliśmy nową wiatę rekreacyjną obok naszego domku myśliwskiego, której uroczyste otwarcie odbyło się w dniu 02.09.2017 roku. W ostatnich 2 latach przeprowadziliśmy remont wszystkich pomieszczeń z gruntownym remontem kuchni. Ponadto strop budynku został docieplony granulatem. W roku 2021 zainstalowaliśmy system ogrzewania gazowego wszystkich pomieszczeń oraz wymianę okien i drzwi, posiadamy również własne ujęcie wody. Domek i wiata rekreacyjna nam do organizacji Walnych Zgromadzeń myśliwych czy posiedzeń Zarządu Koła oraz innych imprez związanych z Polowaniem Hubertowskim oraz Wigilijnym. Organizowane tutaj są różne imprezy plenerowe przez szkoły, zakłady pracy i inne osoby prywatne czy organizacje pozarządowe i samorządowe. Były tutaj organizowane imprezy urodzinowe, sylwestrowe, a nawet wesela. Na placu przy naszym Domku Myśliwskim zamontowaliśmy 2 obeliski z kamienia. Jeden poświęcony myśliwym, którzy odeszli do krainy wiecznych łowów z tablicą pamięci oraz drugi obelisk z tablicą jubileuszową poświęconą 70-leciu powstania naszego Koła (odsłonięcie tablicy odbyło się dnia 07.05.2023 roku). Zainteresowanych Państwa informuję, ze nasze Koło posiada również stronę internetową: www.wkl-dzik.pl, której administratorem i prowadzącym jest nasz kolega Zbigniew Urban.
Orneta, Sierpień 2023 r. Opracował
Prezes WKŁ „DZIK” w Ornecie
Tadeusz Popiel